Hiperaktivite ​

Hiperaktivite, bireyin normalden fazla hareketlilik ve enerji gösterdiği bir durumu ifade eder. Genellikle, bu durum dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ile ilişkilidir ve çocukluk döneminde sıklıkla görülür. Hiperaktivite, kişinin oturma ve sakin kalma konusunda zorluk yaşaması, sürekli hareket halinde olması ve impulsif davranışlar sergilemesi ile karakterizedir. Belirtiler arasında yerinde duramama, aşırı konuşma, sırayı beklemekte zorluk, sabırsızlık ve sürekli olarak bir şeyler yapma isteği bulunur.

Hiperaktivite genellikle çocukluk döneminde başlar ve genetik, biyolojik ve çevresel faktörlerin etkisiyle gelişir. Dünya genelinde çocukların yaklaşık %5-7’sinde DEHB belirtileri görülmektedir. Çocuklar büyüdükçe, hiperaktivite belirtileri bazı durumlarda azalabilir, ancak bazı bireylerde yetişkinlikte de devam edebilir.

Tedavi sürecinde, psikoterapi, bireylerin hiperaktiviteyi yönetmelerine yardımcı olabilir. Psikoterapi, özellikle bireyin davranışlarını ve başa çıkma stratejilerini geliştirmeye odaklanır. Terapi, bireylerin hiperaktivite belirtilerini nasıl kontrol altına alabileceklerini öğrenmelerine, sosyal becerilerini artırmalarına ve akademik ya da günlük yaşam becerilerini geliştirmelerine yardımcı olur. Ayrıca, aile ve öğretmenlerle iş birliği içinde çalışarak, çevresel düzenlemeler ve destek sistemleri geliştirilir. Bu süreç, hiperaktivite belirtilerinin daha iyi yönetilmesini ve bireyin genel yaşam kalitesinin iyileştirilmesini hedefler.